De Strubben-Kniphorstbosch is het enige archeologische reservaat van Nederland. Het is een gebied met een enorme tijdsdiepte. In het gebied van 295 hectare liggen veel archeologische vindplaatsen, afkomstig uit verschillende perioden. Het gaat om hunebedden en grafheuvels, maar ook minder zichtbare elementen als karrensporen en urnenvelden. Ook liggen er talloze andere historische elementen, zoals strubben, markengrezen, bomkraters uit WOII etc. In 1996 is het gehele gebied aangewezen als één groot rijksmonument. Nooit eerder werd zo’n groot gebied beschermd als één archeologisch rijksmonument. Het gebied valt als geheel onder de Monumentenwet. Bij de aanwijzing is bepaald dat maatregelen moeten worden genomen om de zichtbaarheid van de archeologische monumenten te vergroten. Ook moet de oorspronkelijke relatie met het landschap zoveel mogelijk worden hersteld. Daarom is gewerkt aan het opstellen van een inrichtings- en beheerplan. De totstandkoming en de resultaten van dit proces zijn uitermate leerzaam, waarbij wel moet worden gerealiseerd dat het hier om een uniek gebied, gelet op de monumentenstatus.

Cultuurhistorische inventarisatie Strubben-Kniphorstbos, Jan Neefjes (Overland), januari 2007 (zie pdf)

Essay: Integratie van natuurbeheer en erfgoedzorg in De Strubben Kniphorstbosch, Hans Elerie & Theo Spek, april 2008 (zie pdf)

Strubben Kniphorstbosch; inrichtings- en beheerplan, Strootman Landschapsarchitecten & Jan Neefjes (Overland), april 2008

Landschapsgeschiedenis van DE Strubben/Kniphorstbos. Archeologische en hirstorisch-ecologische studies in een natuurgebied op de Hondsrug, Hans Elerie, Sake Jager & Hans Spek, 1993